Begeleider vertelt
Op stap met ambulant begeleider Anne
"Geen dag is hetzelfde, dat maakt het zo uitdagend. Je komt bij iemand thuis en hebt volledig de tijd. Ik kan er echt helemaal zijn", zegt ambulant begeleider Anne. Samen gaan we langs bij drie mensen die ze ondersteunt.
Helpen met de post bij Theo
De koffie staat klaar en Theo heeft een cake gebakken die hij in plakjes snijdt. "Nog 351 dagen", zegt Theo terwijl hij een folder laat zien waarin meer informatie staat over zijn aankomend pensioen. Ik help Theo om de tekst in de folder te verduidelijken. "Ik heb daar inderdaad moeite mee", beaamt Theo. "Als ik de post zelf zou moeten doen geeft mij dit erg veel onrust."
Anne: "Daarom doen we het samen. Wij zijn er om advies te geven, maar uiteindelijk maakt hij zijn keuzes. Zo gaan we bijvoorbeeld wel eens mee naar een gesprek bij de huisarts, notaris of mee boodschappen doen."
Een gesprekje tussendoor in de auto
Anne: "Er werken veel verschillende collega's bij team ambulant, jong, oud, al lang verbonden aan het team of net gestart. Een leuk team van twaalf collega's sterk. Het aantrekkelijke aan mijn werk is dat je vrijheid hebt om je eigen koers te bepalen. Het is veel individueel werken dus dat moet je wel liggen, maar je hebt ook collega’s om mee te sparren. Zo hebben wij een groepsapp of bellen even met elkaar, of we zien elkaar op kantoor. Dat heb ik soms wel even nodig."
Anne: "Wat ik weleens lastig vind, is dat ik echt maar voor een bepaalde tijd bij iemand kan zijn, omdat ik daarna alweer een volgende afspraak heb."
Broccoli en kippenpoten koken bij Linda
Anne stapt weer in haar auto op weg naar Linda. "We komen twee keer in de week bij Linda om onder andere samen te koken." Linda vond het koken eerst erg spannend, maar nu vindt ze het leuk. Linda: "Ik kook het liefst broccoli en kippenpoten!" Anne: “Het is heel mooi om te zien hoe iemand steeds zelfstandiger wordt en daarmee groeit vaak ook het zelfvertrouwen. Dit zijn ook echt de geluksmomenten voor mij.”
Een praatje maken bij Henk
Bij Henk worden we verwelkomd met “Kom erin!”
Anne: "Met Henk heb ik altijd een kort moment samen en tijdens deze begeleidingsuren probeer ik zoveel mogelijk signalen op te vangen. Hoe gaat het met iemand, wat heeft hij nodig of is hij ergens tegenaan gelopen? Dit zijn vaak veel regelzaken: de afspraken in de agenda bijhouden, post ordenen, sociale contacten of gewoon even een praatje maken, zodat iemand zijn verhaal kwijt kan."
Henk: "Ik durf niet zo goed alleen iets te ondernemen. Ik kan bijvoorbeeld niet lezen en dit maakt mij wel eens verdrietig. Daarom ben ik heel blij met de hulp van mijn begeleiders."