“Mijn leven zit in deze kast”
Alexander woont op de Bosuilstraat in Enschede. Hij heeft een eigen appartement, maar de gezelligheid van zijn medebewoners is altijd dichtbij. Wat maakt zijn huis nu zijn thuis?
Alexander: “Ik vind het heel fijn om hier te wonen. Ik ben vaak op mijn balkon en daar is altijd wat te zien. Ik zie bijvoorbeeld bussen rijden en kinderen voeren de eendjes die in de vijver zwemmen. En mijn werk en de winkels zijn dichtbij. Zo kan ik lopend boodschappen doen.”
Trommelen
In het appartement van Alexander staat een grote open kast. Daarin staan allerlei reisboeken, cd’s en fotolijstjes. Een leesstoel staat voor het raam. Naast de stoel staat een trommel uit Zuid-Afrika. “Mijn leven zit in deze kast. Die trommel komt uit Zuid-Afrika en hebben mijn ouders meegenomen. Ik heb daar even gewoond toen ik klein was. Ik hou van reizen. Ik ben naar Schotland, Zuid-Afrika en Amerika geweest. En ik hou van trommelen. Ik speelde in de fanfare.”
“Als ik ergens mee zit, bespreek ik dat mijn begeleiders”
Omringd door boeken en herinneringen
Op tafel ligt een ‘takenlijst’. “Daarop staan dingen die ik moet doen, bijvoorbeeld schone kleren klaarleggen en afwassen. Als ik iets gedaan heb, zet ik een kruisje. De begeleiders hebben deze lijst gemaakt voor mij. Ik weet nu precies wat ik moet doen en dat geeft mij rust.”
“De begeleiders helpen mij met dit soort dingen. Maar ook als ik ergens mee zit. Dan bespreken we dat. Daardoor kan ik het makkelijker loslaten. Ze hebben ook geholpen met werk vinden dat bij mij past. Ik maak nu dingen van hout. Dat vind ik leuk.”
“Ik doe hier wat ik fijn vind: werken, lezen, naar de bieb gaan, samen koffiedrinken en eten. Gezellig met medebewoners. En ik ben omringd met mijn boeken en herinneringen. Het is echt mijn thuis.”
