Ouders vertellen
"Als ouder wil je maar één ding en dat is je kind happy zien"
Damla werkt bij een verzorgingstehuis en participatiecoach Fieneke Hulshof begeleidt haar daarbij. Als ouder wil je natuurlijk betrokken blijven bij hoe dit gaat. Bedia Oruç, moeder van Damla en Fieneke vertellen hoe zij hun samenwerking ervaren.
Als participatiecoach is Fieneke altijd op zoek naar werk dat past bij iemands wensen en mogelijkheden, zo ook bij die van Damla. “Damla gaf aan dat ze het liefst met mensen wil werken. Dat is ook wat ze goed kan. Dan ga ik op pad om daar passend werk bij te vinden.” Sinds kort werkt ze bij een verzorgingstehuis. Damla: “Ik dek de tafels en smeer boterhammen voor bewoners. Ik doe een spelletje met ze of we gaan samen wandelen. Dat vind ik leuk!"
Fieneke heeft regelmatig contact met Damla, de begeleiders op haar werkplek én met Damla’s moeder over hoe het gaat. Gemiddeld eens in de zes weken en daar waar nodig.
Fieneke tegen Damla: “Zo kunnen we samen bijvoorbeeld blijven onderzoeken en ontdekken welke werkzaamheden je kan doen. En wat je nog kunt leren. Zo blijf je in ontwikkeling. En je hebt al veel geleerd, hè.” Damla: “Klopt, de vaatwasser uitpakken, voor mezelf opkomen, werken volgens een takenlijst en op tijd komen!”
Het contact met Fieneke is laagdrempelig zegt Bedia. “Vanaf het begin was er een klik. We appen of bellen als er iets is en ik kan alles zeggen wat ik wil. Als ouder wil je maar één ding en dat is je kind happy zien.”
Fieneke: “De wisselwerking tussen ons is prettig. Ik hoor vanuit verschillende perspectieven - van Damla zelf, het werk en moeder hoe het gaat en wat Damla eventueel nodig heeft, zodat ze lekker in haar vel zit en zich kan ontwikkelen.”
Bedia: “Als ik Damla nu ’s ochtends de trap af zie komen met een smile op haar gezicht om naar het werk te gaan, weet ik dat ze op haar plek zit. Ook dát geef ik terug aan Fieneke.”